- Բանաստեղծությունից դուրս գրեք փոխաբերական իմաստ ունեցող տողերը և բացատրեք դրանք։
Հայոց վիշտը Անհուն մի ծով-Հայոց Վիշտը անչափ ու անթիվ։
Խավար մի ծով ահագին-Խավար մի վիշտ ահագին։
Էն սև ծովում տառապելով-Մի սև վիշտում տառապելով։
Լող է տալիս իմ հոգին-Լողում է վշտի մեջ իմ հոգին։ - Գրեք նշված բառերի հականիշներ։
ահագին-քիչ
սև-սպիտակ
հոգնած-աշխույժ
իջնել-բարձրանալ - Ինչի՞ մասին է բանաստղծությունը։
Բանաստեղծությունը Հայոց Վիշտի մասին է։ - Քո կարծիքով ինչո՞ւ է հայոց վիշտը ծովի հետ համեմատում։
Հայոց Վիշտը ծովի նման անսահման տխրություն ուներ։ - Բանաստեղծությունը սովորեք անգիր։
- Ինչպե՞ս ես հասկանում այս տողերը․
Ոչ հատակն է գտնում անվերջ
Ու ոչ հասնում երկնքին…
Հայոց վշտի մեծ ծովի մեջ
Տառապում է իմ հոգին:
Տառապում է Հովհանես Թումանյանի հոգին այս անհատակ տխրությունից։ Որովհետև իմ կարծիքով Հովահնես Թումանյանից Հայրենասեր, Բարի և Հոգատար մարդ չկա։